बुना घिमिरे
मंसिर २८
दोलखा बैतेश्वर गाउँपालिका–६ नाम्दुका पुण्यप्रसाद घिमिरे शिक्षण पेशा छोडेर गाई पालनमा रमाउन लाग्नुभएको छ । कृषिलाई व्यवसायिक बनाउने र गाउँमै सम्भावना खोज्ने उद्देश्यले घिमिरे व्यवसायिक गाईपालनमा लाग्नु भएको हो । केहि समय अगाडिसम्म विहान १० बजे देखि ४ बजे सम्म विद्यार्थीसंग रमाइ रहने पुण्य प्रसाद घिमिरेको दैनिकी हिजो आज पहिलेको भन्दा फेरिएको छ । घिमिरेलाई बिहान उठेदेखि बेलुका अबेरसम्म खेतबारीको काम र गाईबस्तुको हेरचाहमा भ्याई नभ्याई हुन्छ ।

घिमिरे दाइको पशुपन्क्षी फार्म दर्ता गरी नाम्दुको घिमिरेटारमा गाई पालन व्यवसाय शुरु गर्नुभएको हो । वि.स. २०७८ साल फागुनमा चितवनबाट गाई ल्याइ गाई फार्म संञ्चालन गर्नु भएको हो । फार्ममा अहिले जर्सी र स्टार जातका साना ठुला गरी १४ वटा गाई छन् । घिमिरे पहिले देखिनै राम्रा गाई भैसी पाल्ने भएका कारण अहिले व्यवसायिक रुपमा गाई पाल्न शुरु गर्नुभएको हो ।
घिमिरेसँगै अन्य दुई जनाले पनि फार्ममा लगानी गरेका छन् । ५२ लाख लगानीमा सुरु भएको फार्ममा ७ वटा गाई दुहुना छन् । फार्ममा रहेको एउटा गाईले २८ लिटरसम्म दुध दिने घिमिरे बताउनुहुन्छ । दुध बेचेर महिनाको डेढ लाख भन्दा बढि आम्दानी हुने गरेको उहाँको भनाई छ । फार्ममा उत्पादन भएकोे दुध चरिकोट सम्मको बजारमा ल्याउने गरिएको छ । मासिक १ लाख ५० हजार सम्म आम्दानी हुने गरेको छ । गाई फार्म लागि आबश्यक पर्ने घासको बन्दोबस्त पनि आफ्नै ६२ रोपनी जग्गामा व्यवस्थापन गर्नु भएको छ । फार्ममा नियमित रुपमा दुईजनाले प्रत्यक्ष र १० देखि १२ जनाले अप्रत्यक्ष रोजगारी पाएका छन् ।

केहि गरौँ भन्ने युवाका लागि घिमिरेले बाटो देखाउनु भएको छ । मिहेनत गर्न सक्नेका लागि पशुपालनमा राम्रो व्यवसाय भएको घिमिरे बताउनुहुन्छ । बजारमा दुधको माग रहेको र दुध स्टोर गर्नको लागि चिलिम फ्याट मेसिन रहेकाले अझै गाई थप गर्ने उहाँको लक्ष्य छ । ८ वटा थप गाई थपेर दिनमा तिन सय देखि ४ सय लिटर सम्म दुध उत्पादन गर्ने सोचाईमा घिमिरे हुनु हुन्छ । उहाँ दुध मात्रै होईन, फार्मबाट निस्किएको मलसमेत बिक्री गर्नुहुन्छ । तर हालसम्म सरकारी निकायबाट कुनै किसिमको सहयोग नपाएको घिमिरेको गुनासो छ । बाँझो रहेका जग्गाको सदुपयोग गर्दै माटो र हावापानी अनुसारको बाली लगाउन सके र व्यवसायिक रुपमा पशु पालन गर्न सके गाउँमै उन्नति गर्न सकिने घिमिरेको बुझाई छ ।
घिमिरेले अहिले टोल छिमेकमा बेरोजगार तथा विदेशिन थालेका युवाहरुलाई नेपालमै बसेर पशु व्यवसाय गरौँ भनेर समेत सल्लाह सुझाब दिनु हुन्छ । जग्गा जमिन बाझो रहेको अवस्थामा बाझो जमिनको उपयोग गरी घाँस खेती गर्दै फार्म संञ्चालन गर्नु भएका घिमिरेले पशुपालन व्यवसायबाट केही गर्न सकिन्छ भन्ने उदाहरण बन्नु भएको छ तर उद्यमशील किसानलाई सरकारले आवश्यक सहयोग नगरेकोमा भने दुखेसो पनि छ । यसरी लगानी गरिरहेका उद्यमशील कृषकलाई प्रोत्साहनको लागि स्थानीय सरकारले थप सहयोग गर्नु पर्ने कृषि क्षेत्रमा काम गर्ने बताउँछन् ।